Το χαρτί «Πούτιν» είναι ο άσσος στο μανίκι της Ελλάδας?

Στο κείμενό μου για τις διαπραγματεύσεις της Ελλάδας με τους «θεσμούς», http://matsotas.blogspot.gr/2015/06/blog-post.html, έγραψα ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει να συνεχίσει να παίζει το «χαρτί Πούτιν». Υπενθύμισα δε και όχι τυχαία, την τύχη που είχαν οι Ερμπακάν, Ετσεβίτ, Γιλμάζ και Οζάλ εξαιτίας των υπογραφών για τους αγωγούς τα προηγούμενα χρόνια. Ακόμη και η τωρινή πανωλεθρία του Ερντογάν στις πρόσφατες εκλογές, σχετίζεται με αυτό το θέμα. Δεν είναι η βασική αιτία, αλλά είναι μία από τις αιτίες. Αποτελεί επίσης μια βασική αιτία της πτώσης του Καραμανλή και αυτό είναι ένα γεγονός και όχι μια υφέρπουσα συνομωσιολογία.

Πολλοί εξέλαβαν τη φράση αυτή ως θετική για την υπογραφή της συμφωνίας. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά και κυρίως απλοϊκά. Λέω απλοϊκά γιατί έχω βαρεθεί να διαβάζω σε συνομωσιολογικά, εθνικιστικά ή πολιτικά sites, διθυραμβικά σχόλια για την υπογραφή της συμφωνίας και το «ζεστό» χρήμα που έρχεται. Ακόμη πιο προχωρημένα, ότι η Ελλάδα εγκαταλείπει τη δύση για να προσχωρήσει στο Ρωσικό μπλοκ και άλλα τέτοια γραφικά. Πρέπει να καταλάβουμε ότι η εξωτερική πολιτική μιας χώρας δεν ασκείται από τις… προφητείες του Γέροντα. Ούτε με τους ψευτοτσαμπουκάδες που θυμίζουν Έλληνα οδηγό… εν δράσει. Επίσης κάθε είδους ανάλυση, αστρολογική, πολιτική ή οικονομική, θα πρέπει να μπορεί να σταθμίσει τα υπέρ και τα κατά και να χαράζει τις αντίστοιχες στρατηγικές. Όχι να υποκινείται από το επίπεδο του θυμικού ή τις κομματικές απόψεις. Για παράδειγμα, στο δίλημμα Ευρώ ή δραχμή, δεν παίζει ρόλο μόνο η τελική επιλογή αλλά η διαφορετική στρατηγική που συνεπάγεται όποια από τις δύο επιλέξει η κυβέρνηση. Το τελικό αποτέλεσμα θα φανεί με τα χρόνια και σε αυτό θα παίξει μεγάλο ρόλο και ο παράγοντας τύχη, αφού οι διεθνείς εξελίξεις μπορεί να ευνοήσουν ή να μην ευνοήσουν μελλοντικά, οποιαδήποτε επιλογή.

Η εξωτερική πολιτική λοιπόν, διέπεται από στρατηγικό σχεδιασμό και τακτικούς ελιγμούς που διαμορφώνονται με βάση το συσχετισμό δυνάμεων και τη ροή των εξελίξεων.

Ασφαλώς υπάρχουν αυστηρές κόκκινες γραμμές σε ότι αφορά τα σύνορα και τα εθνικά συμφέροντα. Εκεί πρέπει να είμαστε αμετακίνητοι. Δεν μπορεί όμως μια χώρα που επί σειρά ετών παίζει το ρόλο του καρπαζοεισπράκτορα, να αντιπαρατεθεί εν μία νυκτί σε επίπεδο πολιτικό με μια υπερδύναμη, που το πολιτικό βάθος και ο στρατηγικός της σχεδιασμός απέχει σε οργάνωση και εμπειρία από το δικό μας τεράστια απόσταση και δεν αλλάζει καθοριστικά (όπως και των Τούρκων επίσης), ανάλογα με την κυβέρνηση, όπως συμβαίνει σε εμάς. Ασφαλώς κάποια στιγμή πρέπει να δείξουμε ότι δεν είμαστε καρπαζοεισπράκτορες. Νομίζω ότι μέχρι στιγμής, η κυβέρνηση αυτή το δείχνει!

Ο μεγαλύτερος Έλληνας (και όχι μόνο) τραγουδοποιός, ο Διονύσης Σαββόπουλος έχει αποτυπώσει πολύ εύστοχα και περιεκτικά τη σχέση Ελλάδας Τουρκίας, στο «Τσακάλι», το τραγούδι που έχει γράψει για την υπόθεση Οτσαλάν: «…με τη θήκη του βιολιού στο χεράκι φλώρος μαθητής και ξωπίσω το αλητάκι, ο μαύρος πετροβολητής»!

Συνεργασία με την Ρωσία λοιπόν, θα μπορούσε να ήταν μεγάλης έκτασης εμπορικές συναλλαγές, πολλών δις Ευρώ, που θα συνιστούσαν αυτόματα στρατηγική συμμαχία, με το πλεονέκτημα ότι δεν θα μπαίνει στη μύτη των Ηνωμένων Πολιτειών, όπως στην περίπτωση του αγωγού, αλλά θα ήταν εξίσου ισχυρή. Η πρόσφατη αποχώρηση του ΔΝΤ σχετίζεται άμεσα με την πίεση των Αμερικανών για τη μη υπογραφή της συμφωνίας για τον αγωγό. Ακόμη περισσότερο σχετίζονται οι διεκδικήσεις από την Αλβανία στην ΑΟΖ του Ιονίου. Όλοι οι παραπάνω διαδικτυακοί τόποι το συσχέτισαν με την πρόσφατη επίσκεψη του Ερντογάν στην Αλβανία. Αυτό είναι απλά αφελές. Είναι σαφέστατα και απροκάλυπτα δουλειά των Αμερικανών, όπως πάντα και αποτελούσε μόχλευση για το θέμα του αγωγού! Το ότι οι υπογραφές έπεσαν, δε σημαίνει ότι δεν θα συνεχιστούν οι πιέσεις.

Δεν θέλω να πάρω θέση αυτή τη στιγμή για το αν ήταν σωστή η συμφωνία με τους Ρώσους. Αυτό θα φανεί άμεσα αλλά και σε βάθος χρόνου.

Κάποιοι θα διάλεγαν την χαμηλών τόνων στρατηγική που ανέφερα παραπάνω. Κάποιοι άλλοι, την πιο επιθετική, που τελικά επιλέχθηκε και όπως δείχνουν τα πράγματα θα επεκταθεί και στο κομμάτι των εισαγωγών- εξαγωγών, στο σιδηροδρομικό δίκτυο και αλλού.

Η πίεση για εξεύρεση πόρων, που όμως όπως είναι γνωστό, δεν μπορεί βάση του προδοτικού μνημονίου να χρησιμοποιηθεί στην αποπληρωμή του χρέους, είναι επιτακτική ανάγκη που προκρίνει ως σωστή τη δεύτερη επιλογή. Σε ότι αφορά στην ταχύτητα  με την οποία έγινε η συμφωνία, μπορεί να θεωρηθεί καλός ή κακός χρονισμός. Από καθαρά αστρολογική σκοπιά όμως, έχω ξαναπεί επανειλημμένα ότι κάθε αιφνιδιασμός λειτουργεί υπέρ μας.

Ανεξάρτητα όμως του αν είναι σωστή ή όχι, τώρα είναι πια γεγονός. Αυτό σημαίνει πως πρέπει οι κινήσεις μας να διαμορφωθούν ανάλογα.

Το ότι τώρα τα πράγματα είναι πλέον πιο φανερά σε παγκόσμιο επίπεδο είναι ένα πλεονέκτημα, που όμως δεν εμπόδισε και δεν θα εμποδίσει μελλοντικά τις προαναφερόμενες κινήσεις των Ηνωμένων Πολιτειών. Τα χτυπήματα κάτω από τη ζώνη θα συνεχιστούν και είναι μεγάλο θέμα αν η υπογραφή αυτή θα λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης στο θέμα της συμφωνίας με τους «θεσμούς». Το βασικότερο κατ’ αρχήν, είναι να μην ανακρούσει πρύμνα η κυβέρνηση με κανέναν τρόπο, γιατί πιστεύω ότι θα συνεχιστούν οι εκβιασμοί. Όταν αποφασίσεις να κάνεις κάτι, ρίξε όλες σου τις δυνάμεις σε αυτό! Αυτό δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο. Ας θυμηθούμε πως η Βουλγαρία ενώ αρχικά είχε συμφωνήσει με τους Ρώσους, μετά από τις Αμερικανικές πιέσεις αθέτησε τις συμφωνίες και έκανε πίσω στο θέμα του αγωγού.

Ένα δεύτερο πλεονέκτημα που πολλές φορές έχω αναφέρει, είναι η αδύναμη θέση της Τουρκίας, που σταδιακά τα επόμενα χρόνια θα γίνεται ακόμη πιο αδύναμη. Η διάσπασή της σε μικρότερα κρατίδια εθνοτήτων και οι βαθιές εσωτερικές αλλαγές, που έχω αναλύσει αστρολογικά, θα δώσει πολλά πλεονεκτήματα στην Ελλάδα αν η οποιαδήποτε κυβέρνηση έχει τη θέληση και τα αντανακλαστικά να τα εκμεταλλευτεί. Αυτό προϋποθέτει γερή και ισορροπημένη γεωπολιτικά θέση της χώρας μας, που πετυχαίνεται με στρατηγική προς όλες τις κατευθύνσεις και όχι ανοίγοντας καινούρια ή παλιά μέτωπα, παρά μόνον όταν υπάρχει άμεση και πραγματική απειλή.
Υπάρχει και η οπτική γωνία, που θεωρεί την υπογραφή της συμφωνίας για τον αγωγό ως παράγοντα σταθεροποίησης στην περιοχή. Αυτό δεν είναι καθόλου παράλογο, αφού έχουμε μια πολιτική αποσταταθεροποίησης στα Βαλκάνια κάπως ανεξέλεγκτη. Η κατάσταση στα Σκόπια, που πιθανότατα βαίνουν και αυτά σε έναν δρόμο που θα τα οδηγήσει στη διαίρεση, είναι σαφώς αντίθετη με τα Γερμανικά συμφέροντα.Το Μουσουλμανικό τόξο που τείνει να διαχυθεί στην ευρύτερη περιοχή, δεν θα έχει έναν εύκολο δρόμο, αφού κράτη όπως για παράδειγμα η Αλβανία, είναι (σε επίπεδο λαού) καθαρά εχθρικοί προς τους Τούρκους, ενώ υπάρχουν πολύ περισσότερα πράγματα που τους ενώνουν με τους Έλληνες. Άρα η Ελλάδα μπορεί μέσα από την αποφασιστικότητα που θα πρέπει οπωσδήποτε πια να δείξει στην υπογραφή που μπήκε, να αποτελέσει τον πόλο σταθερότητας για όλη την περιοχή.

Το πεπρωμένον φίδι αδύναμον (?) Θα γίνει η συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση? Αστρολογική ανάλυση

Το καλύτερο όπλο της προπαγάνδας και του φόβου είναι τα κλισέ του ανθρώπινου μυαλού. Τα φανταστικά σενάρια που πλάθει και η τάση του να θεωρεί δεδομένα όλα όσα του σερβίρονται ή να αντιδρά σε αυτά φτιάχνοντας σενάρια συνομωσίας. «Θα ρίξουν το χρηματιστήριο», «θα μας πάνε σε πόλεμο», «τα funds που κυβερνούν τον κόσμο», «οι αδελφότητες του φωτός και του σκότους» (για να πάμε και στη μεταφυσική). Αυτές είναι κάποιες από τις πολλές φράσεις που ακούμε για κάποιους… αόρατους που καθορίζουν τις τύχες του κόσμου. Όχι φυσικά ότι δεν υπάρχουν κέντρα που προσπαθούν να ισχυροποιήσουν τη θέση τους. Φυσικά και υπάρχουν. Αυτό όμως δεν σημαίνει ούτε ότι τα στρατόπεδα είναι σαφώς διαχωρισμένα, ούτε ότι τα καταφέρνουν, ούτε ότι η δράση τους είναι τέλεια και καθοριστική. Όποιος έχει μελετήσει σε βάθος τους πλανητικούς κύκλους, γνωρίζει ξεκάθαρα ότι αυτοί έχουν σηματοδοτήσει όλα τα μεγάλα γεγονότα της ανθρωπότητας. Γνωρίζει καλά ότι οι πολιτικοί και κοινωνικοί ηγέτες είναι απλά πιόνια στην κοσμική σκακιέρα. Απλοί εκφραστές του συλλογικού ασυνείδητου, που τα σημάδια του προσπαθούμε ταπεινά να αποκρυπτογραφήσουμε μελετώντας τους πλανητικούς σχηματισμούς.

Μέσα λοιπόν από την καθημερινή αντιφατική ειδησεογραφία και τις δηλώσεις των πολιτικών της Ευρώπης, της Ασίας και της Αμερικής για την κρίση στην Ελλάδα και την Ευρώπη, χρειάζεται να μπορούμε να ρίξουμε μια πιο αντικειμενική και διεισδυτική ματιά στις εξελίξεις.

Έχουμε την Ελλάδα, μια χρεοκοπημένη πρακτικά χώρα. Όταν οι πάγιες υποχρεώσεις σου είναι περισσότερες από τα εισοδήματά σου και χρειάζεσαι συνεχόμενο δανεισμό, αυτό πρακτικά ονομάζεται χρεοκοπία.

Το αν αυτό ισχύει και για άλλες χώρες, που όμως δεν θεωρούνται χρεοκοπημένες ή αν τα στοιχεία που σε «στοχοποιούν» και δυσκολεύουν τους όρους δανεισμού σου, είναι πλαστά, αποτελούν ασφαλώς πολύ σημαντικά δεδομένα, που δίνουν άλλη διάσταση στα πράγματα, αλλά δεν αλλάζουν το γεγονός πως το νοικοκυριό φαλίρισε.

Άρα, από όλα όσα σχετίζονται με τις συμφωνίες που προηγήθηκαν και αυτή που είναι τώρα σε εξέλιξη, τρία είναι τα βασικά σημεία που υπάρχουν στη ρίζα των διαπραγματεύσεων:

1.  Η κερδοσκοπία της Γερμανίας από τον Ελληνικό δανεισμό.

2.  Το άνοιγμα της Ελληνικής αγοράς με αποικιοκρατικούς όρους.

3.  Το γεωπολιτικό παιχνίδι

Όπως όμως συμβαίνει πάντοτε το σκηνικό είναι πιο πολύπλοκο απ’ ότι φαίνεται. Υπάρχουν κοινά συμφέροντα αλλά και αλληλοσυγκρουόμενες διεκδικήσεις. Αυτό συμβαίνει εντός των συνόρων κάθε χώρας αλλά και εκτός. Η Μέρκελ για παράδειγμα έχει κοινούς στόχους με τον Σόιμπλε αλλά υπάρχουν πολύ περισσότερα πράγματα που τους χωρίζουν. Η Αμερική από την άλλη θέλει μια ενωμένη Ευρώπη αλλά όχι με τόσο ισχυρή Γερμανία. Το ποτήρι γι αυτούς ξεχείλισε με τη στάση που τήρησε η Γερμανία στο δημοψήφισμα για την ανεξαρτητοποίηση της Σκωτίας.

Η τελική ισορροπία θα διαμορφωθεί ως συνισταμένη όλων αυτών των πολύπλοκων και αντιφατικών διεκδικήσεων. Ο τρίτος παράγοντας, δηλαδή ο γεωπολιτικός, είναι αυτός που θα έχει τον τελευταίο λόγο και που οδηγεί την διαπραγμάτευση στη λεγόμενη «πολιτική λύση», που τόσο έντονα (και σωστά) διεκδικεί ο Αλέξης Τσίπρας. Η συμφωνία των Ηνωμένων Πολιτειών με το Ιράν για τα πυρηνικά (κάτω από την επιρροή του τελευταίου τετραγώνου του Ουρανού με τον Πλούτωνα) και ο ξαφνικός τους «έρωτας» για τον Άσαντ, είναι τα πρώτα βήματα για την επικείμενη εκκαθάριση του Ισλαμικού κράτους στη Μέση Ανατολή και τη σταδιακή μεταφορά του μετώπου στην Ουκρανία. Η Ελλάδα είναι απολύτως απαραίτητη στην επερχόμενη επίθεση, λόγω της θέσης της και των αεροδρομίων της. Σε συνδυασμό με τις ραγδαίες εξελίξεις στην Τουρκία, έχουμε να κάνουμε με μια κρίσιμη στιγμή στην γεωπολιτική ισορροπία της ευρύτερης περιοχής, όπου ο ρόλος της Ελλάδας μπορεί να είναι εξαιρετικά σημαντικός. Αυτός είναι και ο λόγος που οι επαφές του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Πούτιν έχουν ανάψει φωτιές και έχουμε τις… αποχωρήσεις του ΔΝΤ από τις διαπραγματεύσεις. Η Τουρκία, που ιστορικά απολαμβάνει την εύνοια του ΝΑΤΟ και των Ηνωμένων Πολιτειών, έχει υπογράψει στο παρελθόν για τους αγωγούς, κάτι που στοίχισε τη ζωή ή την αποπομπή πρωθυπουργών της χώρας. Ας μην ξεχνάμε την τύχη των Ερμπακάν, Ετσεβίτ, Γιλμάζ και Οζάλ. Όμως μετά και τις τελευταίες εξελίξεις στην γείτονα χώρα, (http://matsotas.blogspot.gr/2015/06/2015.html), υπάρχουν ενδείξεις που μας αφήνουν ελπίδες πως το γύρισμα του τροχού μπορεί να συνδράμει στην εκτόνωση της λίμπιντο του πτωχού. Η αδυναμία της Τουρκίας είναι άλλος ένας παράγοντας που συγκλίνει στην επίτευξη μιας συμφωνίας με την Ευρωπαϊκή ένωση, αλλά το «χαρτί Πούτιν» δεν θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να εγκαταλειφθεί, είτε υπάρξει συμφωνία με την Ε.Ε. είτε όχι. Ο υπουργός εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς έχει μιλήσει στο παρελθόν, σε ανύποπτο χρόνο, για το «άξονα- δρεπάνι» που θα περιλαμβάνει Ελλάδα, Ισραήλ, Αίγυπτο και Κύπρο, με την προσθήκη του Ιράν. Η αποδυναμωμένη Τουρκία θα περικυκλώνεται, κατά την άποψή του, από αυτόν τον συμμαχικό σχηματισμό. Ο Αλέξης τα βρήκε με τον Αλ Σίσι (πρόεδρο της Αιγύπτου) για την ανακήρυξη της ΑΟΖ και στο Αιγαίο δεν άνοιξε ρουθούνι! Αλλά ας μην ξεχνάμε (για να πούμε και του… στραβού το δίκιο), ότι και ο Ευάγγελος Βενιζέλος είχε σπεύσει σε συνομιλίες μαζί του (υπό την κατακραυγή του αντιπολιτευόμενου τότε, Αλεξίου), όταν άλλοι παράγοντες της Ελληνικής πολιτικής σκηνής έσπευδαν να προσεγγίσουν τους χρηματοδοτούμενους από την Τουρκία «Αδελφούς Μουσουλμάνους».

 Από αστρολογική σκοπιά τα πράγματα είναι πολύπλοκα και ιδιαίτερα δύσκολα. Ο Πλούτωνας, που κάνει τις βόλτες του απέναντι από τον Ωροσκόπο της Ελλάδας (στον χάρτη της Μεταπολίτευσης), πιέζει και θα συνεχίζει να πιέζει για πολύ καιρό ακόμη. Ένα άλλο στοιχείο πίεσης είναι η (για αρκετά χρόνια ακόμη) παραμονή του προοδευτικού Κρόνου πάνω στον Ωροσκόπο. Βέβαια ο Πλούτωνας, δεν έχει πια τη συνδρομή του Ουρανού και αυτό είναι παρήγορο από μια άποψη. Επιβεβαιώνει όμως και αστρολογικά το προφανές, ότι κάποιες δυνάμεις εντός και εκτός της Ε.Ε., προσπαθούν να μας αποτελειώσουν με κάθε τρόπο.

Στο τεύχος Ιουνίου του περιοδικού «Αστρολόγος» έχω γράψει για τη συμφωνία τα εξής:

«Πριν τις εκλείψεις του Φθινοπώρου τίποτε δεν θα έχει μπει σε τελική ευθεία … το διάστημα γύρω από την Πανσέληνο του Ιουνίου θα ζορίσει τον Αλέξη Τσίπρα αφού η αντίθεση Ήλιου- Σελήνης πέφτει πάνω στον Ωροσκόπο του. Δεν αποκλείεται να πάρει ξαφνικές αποφάσεις υπό πίεση για προβλήματα που χρονίζουν, ιδιαίτερα στο εσωτερικό του κόμματος… Ο επικοινωνιακός πόλεμος θα συνεχιστεί απρόσκοπτα με χτυπήματα κάτω από τη ζώνη και με διαρροή ψευδών ειδήσεων, ενώ φαίνεται να μπαίνουν σε τελική ευθεία ρυθμίσεις που σχετίζονται με την οικονομική και διοικητική λειτουργία των media».

Οι εκλείψεις του Σεπτεμβρίου είναι καθοριστικές, ειδικά η Σεληνιακή που γίνεται στην 5^η μοίρα του άξονα Ζυγού- Κριού. Αυτή η μοίρα των Παρορμητικών ζωδίων είναι απόλυτα σημαντική, όπως έχω τονίσει πολλές φορές, για την οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας και σχετίζεται άμεσα με τη διαπλοκή αλλά και τις περισσότερες καθοριστικές ιστορικές στιγμές στην ιστορία της.

Επί της ουσίας λοιπόν η οικονομική πίεση και τα χτυπήματα κάτω από τη ζώνη θα συνεχιστούν ότι και να γίνει και αυτό είναι προφανές. Ωστόσο το παιχνίδι κάθε άλλο παρά χαμένο είναι. Ο Δίας σε γωνιακή θέση στο ωροσκόπιο της χώρας και του πρωθυπουργού, αφήνει περιθώρια διεκδικήσεων και ελιγμών. Το συνολικό αστρολογικό σκηνικό μπορεί να λειτουργήσει υπέρ της Ελλάδας μόνον αν η κυβέρνηση κινηθεί με στιβαρό, αποφασιστικό, ακραίο και αιφνιδιαστικό τρόπο.

Η συμφωνία θα κλείσει αλλά σε δύο τουλάχιστον φάσεις όπως κατ’ επανάληψη έχω τονίσει (δείτε ανάρτηση στη σελίδα μου στο f/b στις 24 Απριλίου 2015). Η πιο δύσκολη και ουσιαστική θα είναι την περίοδο Σεπτεμβρίου- Οκτωβρίου. Μια 3^η σημαντική περίοδος θα είναι στα τέλη Νοεμβρίου με τέλη Δεκεμβρίου όταν η προοδευτική Σελήνη του ωροσκοπίου του 1830 θα πιάσει την 5^η μοίρα του Κριού και θα ενεργοποιήσει τη Σεληνιακή έκλειψη του Σεπτεμβρίου.

Η λύση πρέπει να είναι πολιτική, όπως αρμόζει σε μια τόσο μεγάλη ιστορική στιγμή για τη χώρα. Η ενεργοποίηση των συγκεκριμένων μοιρών των παρορμητικών ζωδίων, σπρώχνει τα πράγματα στα άκρα. Πάντοτε όμως σε αντίστοιχες στιγμές υπήρξε μια νέα πορεία. Ποτέ όμως δεν κατάφερε η χώρα να απαλλαγεί από την επιρροή της καταραμένης γενέθλιας αντίθεσης Ήλιου- Κρόνου που σε συνδυασμό με το τετράγωνο Δία- Πλούτωνα στις προαναφερόμενες μοίρες, την καθιστά μια χώρα δουλοπρεπή και υπόδουλη ξένων συμφερόντων. Κάθε νέα πορεία προς την ελευθερία της χώρας κατά το παρελθόν, κουβαλούσε τις αλυσίδες της οικονομικής και πολιτικής εξάρτησης από τις μεγάλες δυνάμεις. Το στοίχημα τώρα είναι αν αυτή η δύσκολη συγκυρία μπορεί να αποτελέσει το εφαλτήριο μιας μακροπρόθεσμης πορείας σταδιακής απεξάρτησης από αυτόν τον δύσκολο αστρολογικό σχηματισμό. Αν η Ελλάδα μπορεί να γίνει πραγματικά ανεξάρτητο κράτος! Η επίτευξη μιας καλής συμφωνίας με τους εταίρους είναι μόνο η αρχή γι αυτό. Καλή είναι η συμφωνία που είναι βιώσιμη σε βάθος χρόνου και δεν θα ξαναφέρει τη χώρα στο ίδιο σημείο. Ακριβώς εδώ ο Αλέξης Τσίπρας, που δεν είναι αριστερή παρένθεση και έχει αρκετά χρόνια ακόμη μπροστά του που θα είναι στο τιμόνι, δίνει το δικό του ραντεβού με το πεπρωμένο της Ελλάδας και η ιστορία θα δείξει αν θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Ο προοδευτικός του Ωροσκόπος (συμπτωματικά?!) συμπίπτει με τον προαναφερθέντα στην αρχή γενέθλιο Ωροσκόπο της Ελλάδας (στον χάρτη της Μεταπολίτευσης)! Αυτό από μόνο του μπορεί να αποδείξει την ανατριχιαστική ακρίβεια της αστρολογικής γεωμετρίας!

Το Ωροσκόπιο της Μέρκελ είναι και θα εξακολουθήσει να είναι πανίσχυρο και αυτό είναι πολύ ουσιαστικό σημείο για την επίτευξη συμφωνίας. Όσο προχωράμε προς τον Σεπτέμβριο ισχυροποιείται το ωροσκόπιο του Σόιμπλε και καλό θα ήταν για την καγκελάριο να τον «καθαρίσει» νωρίτερα. Ο προοδευτικός του Ήλιος σε τρίγωνο με τον Πλούτωνα, του δίνει δυνατή υποστήριξη από ισχυρά κεφαλαιακά lobbies. Ακόμη και τότε όμως, αυτή θα έχει το πάνω χέρι στα πράγματα. Ο προοδευτικός Δίας είναι πολλά χρόνια πάνω από τον Ήλιο της και θα συνεχίσει να είναι. Αυτό (μαζί με πολλά άλλα) είναι αρκετό για να βγαίνει κερδισμένη από όλες τις αντιπαραθέσεις. Ο προοδευτικός της Ήλιος είναι μια ανάσα από τον γενέθλιο Ήλιο του υπουργού της στο 3^ο δεκαήμερο της Παρθένου, οπότε με το πέρασμα του Δία από εκεί γύρω στον Δεκέμβρη, έχει πάλι το πλεονέκτημα, αφού θα κάνει επιπλέον ένα πολύ ωραίο εξάγωνο στη γενέθλια σύνοδο του Ήλιου με τον Ουρανό της στον Καρκίνο.

Στο ωροσκόπιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης το ίδιο αντιφατικό σκηνικό. Το προοδευτικό Μεσουράνημα πάει να κλείσει αντίθεση με τη δυνατή γενέθλια σύνοδο Άρη- Πλούτωνα που ταυτόχρονα την τετραγωνίζει ο Κρόνος, πυροδοτώντας σκληρές εξελίξεις. Ο προοδευτικός Δίας στην ακμή του 4^ου είναι αυτός που βοηθάει και θα συνεχίσει να βοηθάει την κατάσταση ενώ ο Δίας από διέλευση πάνω από τον Ωροσκόπο της και το τρίγωνο από τον Ουρανό θα εμποδίσουν τη διάσπαση δίνοντας τη μαγική λύση την ύστατη στιγμή.

 Η συμφωνία λοιπόν θα επιτευχθεί και μάλιστα με σχετικά αρκετά καλούς όρους για την Ελλάδα, (αν φυσικά θεωρούμε σωστή την παραμονή στο Ευρώ). Η εκτίμησή μου είναι πως θα υπάρξει πλάνο για αναδιάρθρωση του χρέους που θα κυμανθεί μεταξύ 30% έως 50% χωρίς να αναγκαστεί η Ελληνική κυβέρνηση να υπερβεί τις (πολύ) κόκκινες γραμμές, δηλαδή την περικοπή μισθών και συντάξεων στις χαμηλές εισοδηματικές τάξεις. Ο τρόπος που αυτό θα επιτευχθεί και ο χρονικός ορίζοντας, δηλαδή το αν θα γίνει λογιστικά ή θα πέσει «ζεστό χρήμα» στην αγορά, είναι σημαντικά ερωτήματα. Οπωσδήποτε τα προβλήματα στην οικονομία θα συνεχιστούν και αυτό είναι λογικό έτσι κι αλλιώς. Όμως το 2015 είναι η χρονιά «πάτος» για την Ελλάδα. Αυτό σημαίνει πως δεν έχει παρακάτω! Από την άλλη, δεν θα απογειωθούμε ξαφνικά. Το πεπρωμένο μας είναι δύσκολο και δεν μπορούμε να το αποφύγουμε. Μπορούμε όμως να επιλέξουμε τον τρόπο που θα σταθούμε απέναντί του. Ότι και αν γίνει, δεν έχουμε την πολυτέλεια της αναίμακτης λύσης. Έχουμε όμως την ευκαιρία για το μεγάλο restart!

 Θανάσης Ματσώτας

Η αστρολογική ανάλυση της μεγάλης ανατροπής στις Τουρκικές βουλευτικές εκλογές Ιουνίου 2015

Την ερχόμενη Κυριακή 7 Ιουνίου πραγματοποιούνται οι βουλευτικές εκλογές στην Τουρκία. Πρόκειται ίσως για τις σημαντικότερες που έχουν γίνει από την εποχή του Κεμάλ Ατατούρκ!

Στο τεύχος του Ιουνίου του περιοδικού «Αστρολόγος», που κυκλοφορεί ήδη από τα μέσα Μαΐου, έχω δημοσιεύσει εκτενή ανάλυση της εκλογικής μάχης αλλά τώρα που βρισκόμαστε μια ανάσα πριν τις κάλπες, θα επιχειρήσω και από εδώ την αστρολογική της προσέγγιση.

Και αυτό γιατί οι εξελίξεις που αναμένονται θα είναι καταιγιστικές και θα αλλάξουν εκ βάθρων τις κοινωνικοπολιτικές δομές στη γείτονα χώρα. Θα δρομολογήσουν δε καινούριες ισορροπίες στο γεωπολιτικό status quo της ευρύτερης περιοχής των Βαλκανίων, του Αιγαίου και της Μέσης Ανατολής.

Το πολιτικό παιχνίδι είναι πολύπλοκο και ενδιαφέρον, αφού ουσιαστικά οι αντίπαλοι βρίσκονται στο ίδιο κόμμα.

Ο Ταγίπ Ερντογάν, από τη θέση του προέδρου πια της Τουρκικής Δημοκρατίας, έχει αναμιχτεί ενεργά στον προεκλογικό αγώνα, αφού το ενδιαφέρον του δεν εστιάζεται σε μια απλή νίκη, που είναι δεδομένη για το κόμμα του, αλλά στον στόχο των 400 εδρών που θα του επιτρέψει να μετατρέψει το πολίτευμα από προεδρευόμενη δημοκρατία σε προεδρική και να συγκεντρώσει όλες τις εξουσίες στο πρόσωπό του. Έτσι, αντίπαλός του δεν είναι μόνο η αξιωματική αντιπολίτευση. Είναι αρχικά ο ίδιος ο πρωθυπουργός του, Αχμέτ Νταβούτογλου, με τον οποίο συνδέονται και αστρολογικά, αφού είναι και οι δύο γεννημένοι την ίδια ημέρα! Δύο Ιχθύες ανταγωνίζονται με φόντο τη θρησκευτική πλειοψηφία των Σουνιτών ψηφοφόρων τους. Δύο Ιχθύες που, ακολουθώντας τη σκοτεινή πλευρά του ζωδίου τους, κάνουν τα πάντα για να επαναφέρουν τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό, ως αντίπαλο δέος του κοσμικού Κεμαλικού κράτους. 

Έτσι, το ΑΚΡ (Κόμμα της Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης), που κινείται μόνον ανοδικά από τότε που δημιουργήθηκε, αγγίζοντας το 49,8% στις εκλογές του 2011, παρουσιάζοντας αξιοσημείωτη ενότητα και ομοιογένεια, εμφανίζεται τώρα για πρώτη φορά διχασμένο.

Δεύτερος αντίπαλος του Ερντογάν και του ΑΚΡ, είναι το φιλοκουρδικό Κόμμα της Δημοκρατίας των Λαών (HDP), με ηγέτη τον Σελαχατίν Ντεμιρτάς, κάτι αντίστοιχο με τον δικό μας ΣΥΡΙΖΑ. Αν το ποσοστό του υπερβεί το 10%, γκρεμίζει όλα τα όνειρα του Ερντογάν και αλλάζει το πολιτικό κατεστημένο της χώρας.

Η Πανσέληνος που προηγείται της εκλογικής μάχης με τον Ήλιο και τον Άρη στον 12^ο οίκο του χάρτη της Τουρκίας υπόσχεται μπόλικο παρασκήνιο. Παρασκήνιο που μπορεί να εκτείνεται σε πολλές κατευθύνσεις: τον θρησκευτικό φανατισμό, τις μαζικές συλλήψεις Κούρδων, τις ξένες και ντόπιες μυστικές υπηρεσίες, τα πισώπλατα προεκλογικά πολιτικά (και τρομοκρατικά) χτυπήματα.

Ο Ουρανός σχηματίζει ακριβές τετράγωνο προς τον Ωροσκόπο και τον γενέθλιο Ουρανό του Ταγίπ Ερντογάν.

Αυτό σημαίνει ότι θα προσπαθήσει να κάνει νέες ριζοσπαστικές αλλαγές πέρα από όσες ήδη έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια. Το «βαθύ» Τουρκικό κράτος όμως, δείχνει αυτή τη φορά να ανασυντάσσεται και μάλλον θα καταφέρει ένα γερό χτύπημα στον «Καίσαρα» της Τουρκικής πολιτικής σκηνής. Ο κύκλος της αδιαμφισβήτητης κυριαρχίας του Ερντογάν πάει να σπάσει και έρχεται η ώρα των μεγάλων προσωπικών αλλαγών.

Το ωροσκόπιο του Νταβούτογλου δείχνει ελαφρώς πιο ευνοημένο αφού ο Δίας από τη 18^η μοίρα του Λέοντα πιθανά ευνοεί τη γενέθλια Σελήνη του στο Ζυγό (δεν έχουμε ακριβή ώρα γέννησης). Το βαρύ πυροβολικό είναι το εξάγωνο του Άρη από δευτερεύουσα πρόοδο να τριγωνίζει το γενέθλιο Ήλιο, που εδώ και καιρό τον έχει κάνει ετοιμοπόλεμο και αποτελεσματικό. Ο Άρης τριγωνίζει επίσης και τον Ποσειδώνα. Αυτό σε συνδυασμό με το άλλο τρίγωνο του προοδευτικού Ήλιου πάνω στον γενέθλιο Πλούτωνα, του δίνει την πρωτοβουλία στο παρασκήνιο. Τον βοηθά να κερδίσει τις εκλογές αλλά ταυτόχρονα να οδηγήσει μέρος των ψηφοφόρων του κόμματός του, όπως επίσης τους ψηφοφόρους του CHP (Λαϊκό Ρεπουμπλικανικό κόμμα) αλλά και τους Κούρδους, στο να πριμοδοτήσουν το HDP.

Το ωροσκόπιο του ΑΚΡ είναι αρκετά καλό αλλά ο Πλούτωνας απέναντι ακριβώς από τη γενέθλια Αφροδίτη του, δείχνει ευδιάκριτα ότι η «μαγεία έχει χαθεί» όπως έγραψε γνωστός Τούρκος δημοσιογράφος αναφερόμενος στη «μαγική» μέχρι τώρα ενότητα του κόμματος.

Μεγάλη δυναμική εμφανίζει το ωροσκόπιο του HDP.

Ο Δίας, που οδεύει ολοταχώς προς το Μεσοδιάστημα του γενέθλιου τριγώνου Ήλιου- Δία του κόμματος αλλά και ο «προστάτης» των αριστερών κομμάτων, ο Ουρανός, απέναντι από τον Ήλιο και τη Σελήνη του, υπόσχονται την επιτυχία στο στόχο. Ο Σελαχατίν Ντεμιρτάς είναι Κριός και ο Ήλιος του στην 21^η μοίρα του ζωδίου ετοιμάζεται να δεχτεί με απόλυτη ακρίβεια το πολλά υποσχόμενο τρίγωνο της επιτυχίας, που γίνεται μέσα στον μήνα, του Δία από τον Λέοντα με τον Ουρανό στον Κριό!

Κοιτώντας το ωροσκόπιο της χώρας, παρατηρούμε τον Ουρανό στο Ηλιακό τόξο να κάνει ακριβές τετράγωνο από τη 17^η μοίρα των Διδύμων με το γενέθλιο Μεσουράνημα, που ως γνωστόν στην Πολιτική αστρολογία αντιπροσωπεύει την κυβέρνηση. Την ημέρα των εκλογών θα βρίσκεται και ο Ήλιος στην ίδια μοίρα των Διδύμων. Όλο αυτό το σκηνικό περιγράφει τέλεια τις απρόσμενες ανατροπές στο εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά ακόμη περισσότερο τα όσα θα επακολουθήσουν. Ακόμη και αν δεν πετύχει το HDP το πολυπόθητο 10%, τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα για την κυβέρνηση Νταβούτογλου, αφού το θέμα του Κουρδικού θα επιταχυνθεί μέσα από βίαιες συγκρούσεις και αυτονομήσεις εδαφών.  Ήδη παρατηρείται εντός της χώρας αλλά και στα κατεχόμενα της Κύπρου ένας αέρας προοδευτικός που ασφαλώς θα αντιπαραταχθεί στην επιστροφή ενός νέου σχεδίου «τύπου Ανάν», που θα είναι χειρότερο και πιο ύπουλο από το προηγούμενο.