Η επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου του Κολοράντο προσομοιώνοντας τον τρόπο σχηματισμού της Σελήνης σε υπολογιστή, έφτασε στο συμπέρασμα πως υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να υπήρχε και δεύτερος δορυφόρος της Γης, εκτός της Σελήνης.
Σύμφωνα με την έρευνα αυτή, κάποιος πλανήτης 3 φορές μεγαλύτερος από τον Άρη, συγκρούστηκε με τη Γη πριν 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια.
Τα συντρίμμια της σύγκρουσης σταδιακά ψύχθηκαν, σχηματίζοντας βράχους.
Ο Ρόμπιν Κάνουπ, μέλος της ομάδας, υποστηρίζει πως περίπου 1000-2700 από τους βράχους αυτούς, σχημάτισαν τη Σελήνη εντός ενός μόνο έτους.
Περίπου 33% των πειραμάτων έδειξαν και τη δημιουργία του δεύτερου δορυφόρου, ο οποίος τελικά καταστράφηκε μετά από αρκετά χρόνια περιστροφών γύρω από τη Γη.
Υπάρχουν επίσης πολλοί αστεροειδείς και νέφη αστεροειδών, που περιστρέφονται γύρω από τη Γη σε διάφορες τροχιές, όπως ο 2003 ΥΝ 107, 0 2002 ΑΑ 29 και άλλοι.
Αξιοσημείωτες περιπτώσεις είναι αυτές του 3753 Cruithne όπως επίσης και του αστεροειδούς Toro 1685.
Στην 1η περίπτωση έχουμε μια τροχιά γύρω από τον Ήλιο που όμως ταυτόχρονα παραμένει κοντά στη Γη σχηματίζοντας μια 2η τροχιά γύρω της σε σχήμα πετάλου.
Σύμφωνα με την έρευνα αυτή, κάποιος πλανήτης 3 φορές μεγαλύτερος από τον Άρη, συγκρούστηκε με τη Γη πριν 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια.
Τα συντρίμμια της σύγκρουσης σταδιακά ψύχθηκαν, σχηματίζοντας βράχους.
Ο Ρόμπιν Κάνουπ, μέλος της ομάδας, υποστηρίζει πως περίπου 1000-2700 από τους βράχους αυτούς, σχημάτισαν τη Σελήνη εντός ενός μόνο έτους.
Περίπου 33% των πειραμάτων έδειξαν και τη δημιουργία του δεύτερου δορυφόρου, ο οποίος τελικά καταστράφηκε μετά από αρκετά χρόνια περιστροφών γύρω από τη Γη.
Υπάρχουν επίσης πολλοί αστεροειδείς και νέφη αστεροειδών, που περιστρέφονται γύρω από τη Γη σε διάφορες τροχιές, όπως ο 2003 ΥΝ 107, 0 2002 ΑΑ 29 και άλλοι.
Αξιοσημείωτες περιπτώσεις είναι αυτές του 3753 Cruithne όπως επίσης και του αστεροειδούς Toro 1685.
Στην 1η περίπτωση έχουμε μια τροχιά γύρω από τον Ήλιο που όμως ταυτόχρονα παραμένει κοντά στη Γη σχηματίζοντας μια 2η τροχιά γύρω της σε σχήμα πετάλου.
Ο Toro έχει επίσης ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιατί διατηρεί μια αξιοσημείωτη σχέση με τη Γη και την Αφροδίτη. Η σχέση αυτή είναι 5: 8 για τη Γη και 5: 13 για την Αφροδίτη. Δηλαδή 5 περιφορές του γύρω από τον Ήλιο αντιστοιχούν σε 8 περιφορές της Γης και 13 της Αφροδίτης γύρω από τον Ήλιο. Όμως 13:8=1,625 είναι ο λόγος της χρυσής τομής!
Η χρυσή τομή εμφανίζεται στις αναλογίες του συμβόλου της πεντάλφας αλλά και στη σχέση Γης- Αφροδίτης, αφού 8 περιστροφές της Γης γύρω από τον Ήλιο αντιστοιχούν σε 13 περιστροφές της Αφροδίτης.
Επίσης η Αφροδίτη (σύμβολο της αρμονίας) κινείται με εκπληκτική ακρίβεια και ο 8ετής συνοδικός της κύκλος σχηματίζει μια τέλεια πεντάλφα!
Βέβαια πολλοί υποστηρίζουν πως αυτοί είναι εξαρτημένοι από το βαρυτικό πεδίο του Ήλιου και όχι της Γης.
Ωστόσο εμένα μου έρχονται στο μυαλό οι απόψεις του Έλληνα Γεωργίου Γκουρτζίεφ, που στο έργο του «Ιστορίες του Βεελζεβούλ στον εγγονό του», (ένα έργο που γράφτηκε πριν το 1950), μιλά ακριβώς γι αυτή τη σύγκρουση.
Γράφει πως οι άνθρωποι στο πέρασμα του χρόνου, ξέχασαν την ύπαρξη του δεύτερου δορυφόρου, εξαιτίας του ότι αυτός είναι απρόσιτος στην όρασή τους. Επίσης αναφέρει, πως επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τη Γη και την ανθρωπότητα.
Ονομάζει δε το ουράνιο αυτό σώμα, Ανούλιο.
Κάτι αντίστοιχο συναντάμε και στην Ορφική παράδοση, όπου έχουμε έναν ημερήσιο και έναν νυκτερινό δορυφόρο της Γης. Ο πρώτος είναι άγνωστος, γιατί δεν υπόκειται στο νόμο της ανακλάσεως του Ηλιακού φωτός.
Μάλιστα στη διδασκαλία του Τάγματος του Κρίνου και του Αετού, γίνεται επίσης λόγος για την παράδοση αυτή και ορίζεται ότι ο χρόνος περιφοράς του γύρω από τη Γη, είναι 13,75 ημέρες.
Σημειώνω πως ο ιδρυτής του Τάγματος αυτού, Δημήτρης Σεμελάς, είχε δώσει (πολύ πριν το 1900 που έγινε η ανακάλυψή του από τους αστρονόμους), με μεγάλη ακρίβεια την τροχιά του Πλούτωνα, που τότε ονόμαζε Δώρα.
Για άλλη μία φορά, με τη θύμηση των αρχαίων παραδόσεων, ανοίγεται πεδίο έρευνας, στη σύγχρονη επιστήμη και στη σύγχρονη αστρολογία.
Θανάσης Ματσώτας
Η χρυσή τομή εμφανίζεται στις αναλογίες του συμβόλου της πεντάλφας αλλά και στη σχέση Γης- Αφροδίτης, αφού 8 περιστροφές της Γης γύρω από τον Ήλιο αντιστοιχούν σε 13 περιστροφές της Αφροδίτης.
Επίσης η Αφροδίτη (σύμβολο της αρμονίας) κινείται με εκπληκτική ακρίβεια και ο 8ετής συνοδικός της κύκλος σχηματίζει μια τέλεια πεντάλφα!
Βέβαια πολλοί υποστηρίζουν πως αυτοί είναι εξαρτημένοι από το βαρυτικό πεδίο του Ήλιου και όχι της Γης.
Ωστόσο εμένα μου έρχονται στο μυαλό οι απόψεις του Έλληνα Γεωργίου Γκουρτζίεφ, που στο έργο του «Ιστορίες του Βεελζεβούλ στον εγγονό του», (ένα έργο που γράφτηκε πριν το 1950), μιλά ακριβώς γι αυτή τη σύγκρουση.
Γράφει πως οι άνθρωποι στο πέρασμα του χρόνου, ξέχασαν την ύπαρξη του δεύτερου δορυφόρου, εξαιτίας του ότι αυτός είναι απρόσιτος στην όρασή τους. Επίσης αναφέρει, πως επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τη Γη και την ανθρωπότητα.
Ονομάζει δε το ουράνιο αυτό σώμα, Ανούλιο.
Κάτι αντίστοιχο συναντάμε και στην Ορφική παράδοση, όπου έχουμε έναν ημερήσιο και έναν νυκτερινό δορυφόρο της Γης. Ο πρώτος είναι άγνωστος, γιατί δεν υπόκειται στο νόμο της ανακλάσεως του Ηλιακού φωτός.
Μάλιστα στη διδασκαλία του Τάγματος του Κρίνου και του Αετού, γίνεται επίσης λόγος για την παράδοση αυτή και ορίζεται ότι ο χρόνος περιφοράς του γύρω από τη Γη, είναι 13,75 ημέρες.
Σημειώνω πως ο ιδρυτής του Τάγματος αυτού, Δημήτρης Σεμελάς, είχε δώσει (πολύ πριν το 1900 που έγινε η ανακάλυψή του από τους αστρονόμους), με μεγάλη ακρίβεια την τροχιά του Πλούτωνα, που τότε ονόμαζε Δώρα.
Για άλλη μία φορά, με τη θύμηση των αρχαίων παραδόσεων, ανοίγεται πεδίο έρευνας, στη σύγχρονη επιστήμη και στη σύγχρονη αστρολογία.
Θανάσης Ματσώτας
